HOOFDSTUK 6

Dad 13 tot en met 15

Essaouira - Casablanca - Amsterdam

Dag 14 Essaouira - Casablanca
Dag 15 Casablanca - Amsterdam

dag 14: reis met incidenten:  Na een Marokkaanse streekmarkt bezocht: bijna uitsluitend mannen wisky drinkend in benauwede tentei en een openbare slachterij.  Je kan er van alles kopen, het lijkt weleen kruizing van een jaar- en een rommelmarkt

Maar in Oulidia bleek de bus stuk (gebroken koppeling), uren wachten op een reservebus die vervolgens een lekke band kreeg.

Om tegen elven in Casablanca aan tekomen eerst nog eten in een restaurant waar we wezen moesten. Eerst in restaurant gegeten, toen na een frisse (nou ja, frisse) douche naar bed..

De laatste nacht slapen we weer in “Moroccan House hotel Casablanca”

 

Dad 15 Naar huis, na een afscheiden briefing door reisleider Bob en een mooi gedicht van Dik en Marit  hier alvast afscheid genomen ( niet leuk op een vliegveld).Waarna we naar de luchthaven vertrokken voor de vlucht naar Amsterdam.

Lied van Marit

Uit het koude kikkerlandje
ging een groep op reis,
iedereen heel collegiaal,
niemand eigenwijs.

Marokko is een stenig land
en ligt toch aan twee zeeën,
hoge muren maar ook strand
en duizenden moskeeën.

Cafés en straat zijn van de man,
toch zie je variatie,
nu maakt de koning zelf een wet
voor vrouwemancipatie.

In het land is veel te prijzen
niet in de laatste plaats de spijzen,
wij aten veel uit de tajine
en misten soms wel bier en wine.

Om het land nog meer te prijzen:
in moskeeën en paleizen
leek haast iedere wand
op prachtig Brussels kant.

Kamelenrit door de woestijn
dat vond niet iedereen zo fijn,
wij kropen niet door ’s nadels oog *,
wat eigenlijk niet zo raar is
wij zaten toch op een dromedaris.

Maar of je ’t wel of niet gelooft
haast allen kropen door een kloof,
wij waren niet zo vlug als lammetjes
en kregen hier en daar wat schrammetjes.

In de medinas geurige straten,
vele mensen onder één dak,
jella, jella, achter de gids aan,
kijk toch uit: balak, balak.

And Mohammed in bleu djelaba
was even prettier than Obama.
He drove us safely through hairpin curves,
good luck for us: no heaven tours.

En onze Bob was geen reisleider,
hij noemt zichzelf reisbegeleider,
wij leerden veel van deze goser
en ons advies is: weg met Djoser!

* Makkelijker komt een kameel binnen door het oog van de naald dan een rijke in het koninkrijk van God.’

Met dank aan:

Marit en Dick
Erna en Wim-Jan
Hans en Tieneke
Jacqueline en Koos
Etje en Geert Foto's van Geert
Bianca en John
Toos en Guido
Martie en Marco
Rina en Jaap
En niet te vergeten Bob de reisbegeleider